Test na testosteron

Nie gotuje jak Jamie Oliver. Nie tańczy jak John Travolta ani nie śpiewa jak Frank Sinatra. Wielu rzeczy nie potrafi, to fakt. Za to świetnie czuje się w skórze pewnego siebie mężczyzny.

A ów stuprocentowy mężczyzna to 30-letni, ambitny warszawianin, robiący karierę w międzynarodowej korporacji. Spędza w firmie sporo czasu, jeszcze nie założył rodziny, potrzebował więc wygodnego mieszkania, w którym mógłby wypocząć po pracy.

Chciał, by było to lokum bardzo funkcjonalne, z minimalną liczbą mebli, bez zbytecznych i męczących „bodźców”. O zaprojektowanie takiego właśnie mieszkania, poprosił Piotra Gierałtowskiego. Apartament o powierzchni ok 50 m2 to przestrzeń całkowicie wystarczająca dla jednej osoby, jednak projektant postanowił jeszcze bardziej ją powiększyć i stworzyć wrażenie, że jest to jedna, otwarta całość. Zaczął od wyburzenia wszystkich pierwotnych ścian działowych. Następnie wyodrębnił nowy układ wnętrz, w którym niezwykle ważną rolę odegrały liczne, często będące rodzajem dekoracyjnych „przepierzeń”, ściany i ścianki, a także szklane tafle, łączące ze sobą poszczególne pomieszczenia.

Lekko i przestronnie

I tak, drzwi prowadzące do sypialni i łazienki zostały wykonane z mlecznego szkła, podobnie jak kabina prysznicowa, która za sprawą swego położenia, stała się półprzezroczystym łącznikiem, swoistym teatrem cieni, rodzajem interaktywnej, nieco erotycznej sztuki, którą można odgrywać w łazience, a podziwiać w sypialni. Szklane tafle zostały też umieszczone po obu stronach brązowej ściany, która stanęła pomiędzy salonem, a sypialnią. Po zapaleniu lamp w jednym z tych pomieszczeń, światło swobodnie przedostaje się do wnętrza obok, co w efekcie dodaje mieszkaniu lekkości i przestronności. Dzięki takim aranżacyjnym sztuczkom, mieszkanie bardzo zyskało na przestrzeni. Mimo to, daje się w nim wyraźnie wyodrębnić dwie oddzielne strefy: nocno – intymną i dzienno – oficjalną. Ta pierwsza to sypialnia i łazienka, jedyne w domu wnętrza, ukryte za drzwiami. Tę drugą tworzą połączone ze sobą salon i kuchnia, przedzielone jedynie symboliczną ścianką, która została wykorzystana zarówno do celów praktycznych, jak i dekoracyjnych.

Ocieplony minimalizm

Ponieważ młody gospodarz nie jest „demonem gotowania”, jego kuchnia to obszar stricte użytkowy, choć świetnie wyposażony. Dzięki dobrze rowiązanej domowej komunikacji, do kuchni można wejść prosto z holu, zostawić w niej np. zakupy, a potem przejść do salonu, by chwilę odpocząć na kanapie. O jednorodności dziennej strefy i o pewnej umowności symbolicznych podziałów, świadczy to samo, dekoracyjne oświetlenie, poprowadzone po obwodzie sufitu. Zdecydowanie minimalistycznie urządzone mieszkanie, mogłoby się wydawać zbyt chłodne i surowe, gdyby nie zastosowanie czekoladowego brązu, który w takim towarzystwie barw, jak biel i krem, ociepla wnętrza. Czekoladowy kolor najbardziej wyrazisty jest w sypialni. To miejsce, w którym gospodarz nie spędza zbyt wiele czasu, więc projektant uznał, że właśnie tutaj można sobie pozwolić na pewną ekstrawagancję, wykorzystać w większym natężeniu ten nieco teatralny, ciemny kolor, by zaczął mocniej i ciekawie działać. Czekoladową barwę ma ściana i pościel na łóżku, podobny odcień podłoga, a także kafelki, podobnie jak kabina prysznicowa, „przedostające się” z łazienki do sypialni.

Podobał się artykuł? Podziel się!