Oznaki zasiedzenia

Wystarczającym powodem zostania w domu mogą być wygodny fotel, trzaskający w kominku ogień, regał z książkami, ale też siłowania albo sauna.

Niewielką, malowniczo położoną na obrzeżach Wrocławia willę zamieszkuje małżeństwo z dwójką dzieci. To niezwykle pogodni, energiczni ludzie, którzy żyją aktywnie i ponad wszystko cenią czas relaksu. Marzyli o wygodnym, ciepłym domu, w którym można komfortowo odpocząć, niekoniecznie siedząc przed telewizorem.

Do dyspozycji mają więc saunę i wielką kabiną prysznicową, siłownię, a nawet małą piwniczkę do przechowywania wina. W poszukiwaniu rozrywki nie trzeba zatem wychodzić na miasto – przeciwnie, to znajomi często tu wpadają, rozczarowani zgiełkiem pubów i restauracji. W przytulnych wnętrzach, z lampką dobrego wina w dłoni, odpoczywa się znacznie przyjemniej.

Otwarta kuchnia

W takim tętniącym życiem domu, kuchni nie wypadało całkowicie zamknąć. Tworzący ją czworokąt został więc pozbawiony jednej ściany. Zamiast niej między kuchnią i jadalnią stanął ceglany bar.

Od kuchennej strony jest pojemną szafką z drzwiami niczym wejście do kowbojskiego saloonu. Zostały one wykonane z ciemnego, wiśniowego drewna, które zresztą zdominowało całą zabudowę. Jego ciepła, nasycona barwa świetnie wpisuje się w koncepcję domu o przytulnym, klasycyzującym klimacie.

Wyjątkowy kominek

Z perspektywy salonu wiśniowe fronty są niewidoczne, przesłania je ściana z zainstalowanym kominkiem. Właścicielom zależało, aby był on wyjątkowy. Długo trwały poszukiwania formy, ale żeliwna konstrukcja łącząca surowość pieca przemysłowego z klasycznym stylem pieców wiejskich, spełniła ich oczekiwania. Obudowę tworzą łupek granitowy i tynk strukturalny.

Mocnym akcentem tej aranżacji jest cegła – materiał, który posłużył do wykonania podstawy baru oraz ściany przy stole jadalnianym. Za sprawą specjalnej techniki wypalania cegły nie tylko mienią się różnymi odcieniami, ale też wyglądają jakby pozyskano je z rozbiórki gotyckiego zamku. Ten efekt starości był niezwykle ważny. Właściciele chcieli bowiem, aby ich dom sprawiał wrażenie siedliska zakorzenionego w przeszłości, miejsca „z duszą”. Miało być nienowocześnie, ale też nie nazbyt retro.

Dyskretne retro

Projektantka miała ambitne zadanie: uzyskania „efektu zasiedzenia” bez przeładowania wnętrz antykami i bibelotami spod znaku babcinej serwantki. Udało się dzięki zastosowaniu prostych, idealnie się komponujących materiałów i form. Okap stylizowany na wiejski piec, nieco staromodne uchwyty szafek, drewniana belka przy suficie, cegły, udrapowane firanki – wszystko to składa się na dyskretne znaki czasu.

Elegancki dodatek do drewna wiśniowego i cegieł stanowi granit, który pojawia się na blatach roboczych i fragmentach kuchennych ścian nad nim.

Podobał się artykuł? Podziel się!