Paryski szyk na Saskiej Kępie - piękne wnętrza modernistycznej willi

Znana z kompleksowości i ogromnej precyzji architektka przygotowała plan restauracji elewacji, zachowując ich oryginalny wygląd. Najwięcej zmian wprowadziła reorganizując funkcję i rozkład pomieszczeń, tak aby dostosować je do potrzeb domowników. Parter budynku został zaplanowany jako część reprezentacyjna. Na tym poziomie znalazło się miejsce na garderobę (tuż przy wejściu), oficjalną jadalnię, kuchnię, salon, bibliotekę oraz gabinet.

Zobacz inne projekty Katarzyny Kraszewskiej

Przestrzeń kulinarnych popisów

Pierwotnie kuchnia była niewielka. Katarzyna Kraszewska przeniosła ją ze strony północnej do południowej budynku, dając rodzinie przestrzeń do kulinarnych popisów i wspólnych posiłków. Mimo że formalnie zamknięte, pomieszczenie nie sprawia wrażenia odseparowanego. To pewnie dlatego, że można stąd wyjść wprost do ogrodu, a będąc w środku przez okna podziwiać starodrzew. Zaaranżowana w kształcie litery L kuchnia, z centralną wyspą zachwyca szlachetnymi materiałami - dębowymi frontami, kamiennymi blatami (nero assoluto) i marmurowym panelem. Wyposażenie - meble i oświetlenie - są eklektyczne, ale spójne. Eleganckie, tapicerowane skórą krzesła Lagerform przy stole z toczonymi nogami świetnie przełamuje stylizowany, wykonany według autorskiego projektu architektki kredens: trochę witryna, a trochę sideboard. Z kuchni można przejść do salonu połączonego z biblioteką. Emocji spokojnym szarościom i welwetom dodają czerwone akcenty kolorystyczne i ekspresyjna sztuka w wydaniu świetnych młodych artystów.

Czytaj także: Gościnna przestrzeń i bezpieczny azyl - piękny dom czteroosobowej rodziny

Inspiracje z Mediolanu

Tak jak przewidziano w pierwotnym projekcie budynku, na piętro prowadzą dwie klatki schodowe. Główna, od frontu, szczególnie spektakularna, ma efektowną, esowatą linię wykreśloną jeszcze przez architekta bryły. Katarzyna Kraszewska podkreśliła ją kutą według jej koncepcji barierką i kaskadowym oświetleniem. Na pierwszej kondygnacji sto lat temu urządzono amfiladowe pokoje. Dziś ten model się nie sprawdza, dlatego architektka wydzieliła cztery osobne sypialnie - dwie dla dzieci, dla gospodarzy i gościnną. Największą perełką domu jest zdecydowanie sypialnia małżeńska. Utrzymana w palecie szarości i granatów ma wiele tekstur. Jednak prawdziwą ucztą dla zmysłów jest sąsiadująca z nią prywatna łazienka. Jej wygląd, a poniekąd także estetykę całej inwestycji, zainspirowała mediolańska willa Necchi Campiglio (1932-35), znana z fenomenalnego filmu „Jestem miłością”, której wnętrza autorstwa Pietro Portaluppiego mają klasycyzujący sznyt. I tam i tu, na Saskiej Kępie wannę wykończono marmurem i położono posadzkę zrytmizowaną ciemnymi pasami kamienia.

Balans modernizmu i wspólczesności

Projektując tak wymagające wnętrza, można było popaść w manierę. Katarzyna Kraszewska postanowiła oderwać się nieco od modernistycznej dyscypliny i wprowadzić do pomieszczeń ducha współczesności. Purystom ciężko pewnie wyobrazić sobie funkcjonalizm z lewitującym sufitem czy sztukateriami. Katarzyna Kraszewska zgrabnie zbalansowała jednak inspiracje epoką, które widać w ryflowaniach, zaobleniach, geometryzacji form z wizją inwestorów i własnym, bardzo smacznym pomysłem.

To też Cię zainteresuje: Przytulne mieszkanie - piękne rodzinne wnętrze