Naturalnie, rustykalnie

Ma­te­ria­ły, ja­kie wykorzystano do wy­koń­cze­nia miesz­ka­nia po­cho­dzą wprost ze świa­ta na­tu­ry. Drew­no, gli­na i pa­pier, oraz zie­lo­ne pla­my ro­ślin, w zu­peł­no­ści wy­star­czy­ły, aby prze­mie­nić to wnę­trze w no­wo­cze­sną oa­zę. Kil­ka zmyśl­nych za­bie­gów aran­ża­cyj­nych spra­wi­ło, że sta­ło się to wy­ma­rzo­ne miej­sce nie tyl­ko dla mi­ło­śni­ków eko­lo­gii.

Ru­sty­kal­na no­wo­cze­sność, tak moż­na w skró­cie okre­ślić styl, w ja­kim zo­stał urzą­dzo­ny pre­zen­to­wa­ny apar­ta­ment. Okre­śla go efek­tow­ne ze­sta­wie­nie na­tu­ral­nych ma­te­ria­łów z pro­sty­mi for­ma­mi. Sa­lon – po wy­bu­rze­niu ścia­nek dzia­ło­wych – otwar­ty na kuch­nię oraz ja­dal­nię, prze­peł­nio­ny jest au­rą to­wa­rzy­skich i ro­dzin­nych spo­tkań. Na pierw­szym pla­nie znaj­du­je się ory­gi­nal­na ścian­ka wy­ko­na­na z ręcz­nie for­ma­to­wa­nych ce­gie­łek. Wa­lo­ry es­te­tycz­ne ru­sty­kal­nej de­ko­ra­cji eks­po­nu­je oświe­tle­nie. Punk­ty świetl­ne, umiej­sco­wio­ne „za ple­ca­mi” ścia­ny, ła­go­dzą jej su­ro­wą fak­tu­rę, two­rząc cie­pły, prze­sy­co­ny swoj­sko­ścią kli­mat. At­mos­fe­rę nie­wy­mu­szo­nej na­tu­ral­no­ści bu­du­ją w sa­lo­nie ory­gi­nal­ne de­ta­le. Bia­łe, gli­nia­ne do­ni­ce przy­wie­zio­ne z In­do­ne­zji, po­słu­ży­ły za wspa­nia­łą opra­wę so­czy­ście zie­lo­nych ro­ślin. Lam­py w pa­pie­ro­wych aba­żu­rach ko­lo­ry­stycz­nie kom­po­nu­ją się z usta­wio­ny­mi w czę­ści wy­po­czyn­ko­wej sof­ka­mi oraz, chro­nią­cy­mi wnę­trze przed sło­necz­nym ża­rem, ża­lu­zja­mi.

Tłem dla ja­snych ak­cen­tów sta­ła się pod­ło­ga wy­ło­żo­na par­kie­tem prze­my­sło­wym z czar­ne­go dę­bu, któ­ry mie­ni się róż­no­rod­ny­mi od­cie­nia­mi brą­zu, prze­ty­ka­ny­mi bar­wa­mi zło­ta i be­żu. Peł­ni on rów­nież ro­lę ko­lo­ry­stycz­ne­go łącz­ni­ka – po­zwa­la ze­sta­wić w jed­nym wnę­trzu me­ble z ciem­ne­go i ja­sne­go drew­na. Ja­dal­nia­ny stół i krze­sła wy­ko­na­ne z ja­sne­go drew­na, do­sko­na­le czu­ją się w to­wa­rzy­stwie dwóch sie­dzisk ba­ro­wych po­bej­co­wa­nych na ciem­ny orzech. Ich ko­lo­ry­sty­ka współ­gra z wy­bar­wie­niem drew­nia­ne­go bla­tu ku­chen­nej wy­spy, sto­li­kiem ka­wo­wym w czę­ści sa­lo­no­wej oraz stop­nia­mi wio­dą­cych na pię­tro scho­dów. Utrzy­ma­ne w ko­lo­ry­sty­ce kar­mi­no­wej czer­wie­ni i głę­bo­kich brą­zów ob­ra­zy, na­sy­ca­ją wnę­trze zmy­sło­wo­ścią. Po­ja­wia­ją się rów­nież w sa­lo­nie, na za­sa­dzie opo­zy­cji do je­go oszczęd­nej sty­li­sty­ki.

Podobał się artykuł? Podziel się!