Przytulny pokój ze stylowym kominkiem

Przy­tul­ny cha­rak­ter sa­lo­nu zbu­do­wa­no na niu­an­sach – wła­ści­wych ze­sta­wie­niach ko­lo­ry­stycz­nych i traf­nie do­bra­nych przed­mio­tach. W swo­ich upodo­ba­niach, wła­ści­cie­le by­li da­le­cy od mod­nych w tej chwi­li za­ło­żeń mi­ni­ma­li­zmu. Po­sta­no­wi­li pójść w stro­nę cie­pła, przy­tul­no­ści i go­ścin­no­ści.

Lekko stylizowane

Wszyst­kie obec­ne w po­miesz­cze­niu przed­mio­ty zo­sta­ły pie­czo­ło­wi­cie do­bra­ne i osa­dzo­ne w kli­ma­cie współ­cze­sne­go, choć lek­ko sty­li­zo­wa­ne­go, wnę­trza. Dzię­ki te­mu po­wstał cie­ka­wie za­aran­żo­wa­ny sa­lon, w któ­rym kli­mat bu­du­ją pa­ste­lo­we nu­ty ko­lo­ry­stycz­ne, zwiew­ne za­sło­ny i me­ble, o nie­co sty­li­zo­wa­nej for­mie.

Ogni­ście czer­wo­na ścia­na to naj­moc­niej­szy ak­cent ko­lo­ry­stycz­ny w pomieszczeniu. Jej bar­wa po­słu­ży­ła za tło eks­po­zy­cyj­ne re­pro­duk­cji ob­ra­zu Ta­ma­ry Łem­pic­kiej „Wio­sna” oraz fa­sa­do­we­go ko­min­ka z ró­żo­we­go mar­mu­ru. Za­ką­tek ten swo­ją obec­no­ścią uroz­ma­ici­ły sty­li­zo­wa­ne sprzę­ty (kre­dens), przed­mio­ty (lamp­ka noc­na na ażu­ro­wej pod­sta­wie) oraz ak­ce­so­ria ko­min­ko­we z ry­cer­skie­go sre­bra.

Uwa­gę zwra­ca usta­wio­na na ko­min­ku gip­so­wa fi­gur­ka anio­ła, po­cho­dzą­ca z li­czą­cej so­bie wie­le sztuk ko­lek­cji pa­ni do­mu. Jed­nym z bar­dziej cha­rak­te­ry­stycz­nych ma­te­ria­łów, uży­tych do aran­ża­cji stre­fy sa­lo­no­wej, jest sta­re ry­cer­skie sre­bro. Po­ja­wia się ono w for­mie usta­wio­nych przy wyj­ściu z sa­lo­nu ak­ce­so­riów ko­min­ko­wych oraz ba­lu­stra­dy scho­dów, wio­dą­cych z par­te­ru na pię­tro.

Jadalnia w wykuszu

Z sa­lo­nem po­łą­czo­na jest ja­dal­nia, za­aran­żo­wa­na w tzw. wy­ku­szu, tj. wy­su­nię­tej na ze­wnątrz czę­ści do­mu. Z pi­sta­cjo­wą zie­le­nią, wy­zna­cza­ją­cą jej gra­ni­ce, są­sia­du­je (bar­dzo obec­nie mod­ny) pu­dro­wy róż, po­kry­wa­ją­cy ścia­ny w czę­ści wy­po­czyn­ko­wej. Kształt wy­ku­szu zo­stał po­wie­lo­ny wo­kół sto­łu, za­rów­no na płasz­czyź­nie pod­ło­gi z czer­wo­ne­go dę­bu, jak i su­fi­tu. W ten spo­sób ja­dal­nia zy­ska­ła ka­me­ral­ny, lek­ko od­osob­nio­ny kli­mat.