Świetlna rapsodia

Do sy­pial­ni, peł­nią­cej tak­że funk­cję ma­łe­go ga­bi­ne­tu do pra­cy, wcho­dzi się wprost z sa­lo­nu. Tuż za szkla­ny­mi, roz­su­wa­ny­mi bez­sze­lest­nie drzwia­mi, za­czy­na się pry­wat­na, nie­do­stęp­na dla in­nych, stre­fa go­spo­da­rzy. Oprócz sy­pial­ni, za­aran­żo­wa­no w niej rów­nież ła­zien­kę i gar­de­ro­bę, do któ­rych pro­wa­dzą tak­że szkla­ne, umiesz­czo­ne po bo­kach łóż­ka, drzwi. Ma­te­riał, z któ­re­go je wy­ko­na­no, spra­wia, że po­ło­żo­ne obok sy­pial­ni wnę­trza, w na­tu­ral­ny spo­sób są źró­dłem do­dat­ko­we­go świa­tła. Świa­tło to waż­ny ele­ment wy­stro­ju wnę­trza, wi­dać też, że go­spo­da­rze gu­stu­ją w je­go nie­ba­nal­nych aran­ża­cjach.

Zde­cy­do­wa­na więk­szość roz­wią­zań od­bie­ga od stan­dar­du, a źró­dła świa­tła są czę­sto po­ukry­wa­ne. Świa­tło są­czy się ze świe­tló­wek umieszczonych w su­fi­cie oraz z geo­me­trycz­ne­go kin­kie­tu (lamp­ki umiesz­czo­ne są za pły­tą w kształ­cie kwa­dra­tu). Nad miej­scem do pra­cy, w su­fi­cie zo­sta­ło wy­cię­te „okien­ko”, któ­re w ra­zie po­trze­by do­świe­tla biur­ko. Swo­istą ga­le­rię świa­tła two­rzą też pod­świe­tla­ne ha­lo­ge­na­mi pół­ki i ni­sze w ścia­nach, na któ­rych zo­sta­ły wy­eks­po­no­wa­ne pa­miąt­ko­we dro­bia­zgi, przy­wo­żo­ne z da­le­kich po­dró­ży. Du­ża ilość szkła i bar­dzo no­wo­cze­sne oświe­tle­nie mo­gły­by zbyt­nio „wy­stu­dzić” wnę­trze, gdy­by nie obec­ność drew­na, uży­te­go tu w po­sta­ci ja­sne­go par­kie­tu i ciem­ne­go, ele­ganc­kie­go for­ni­ru łóż­ka. In­try­gu­ją­cym i ocie­pla­ją­cym de­ta­lem jest tak­że ory­gi­nal­na pła­sko­rzeź­ba w wy­so­kim za­głów­ku łóż­ka – ro­dzaj ar­ty­stycz­nej im­pre­sji z mi­nia­tu­ro­wy­mi gło­wa­mi w róż­nych fa­zach snu.