Szczypta Orientu

Zmy­sło­wość i prze­pych to „zna­ki szcze­gól­ne” orien­tal­ne­go sty­lu. Stąd moc­na, nasycona ko­lo­ry­sty­ka za­sto­so­wa­nych we wnę­trzu ma­te­ria­łów, mie­nią­ce się zło­tem du­że po­wierzch­nie i de­ta­le. Zło­to na pod­sta­wie lam­py, ozdo­bio­na zło­tym ha­ftem de­li­kat­na or­gan­za... Dzię­ki kil­ku, po­zor­nie nie­wiel­kim za­bie­gom, wnę­trze sy­pial­ni na­bra­ło eg­zo­tycz­ne­go cha­rak­te­ru. Obec­na w po­ko­ju in­dyj­ska sty­li­sty­ka sta­ła się nie tyl­ko wy­ra­zem po­dróż­ni­czych pa­sji go­spo­da­rzy do­mu, ale rów­nież pod­sta­wo­wym klu­czem, ja­kim kie­ro­wa­no się pod­czas pro­jek­to­wa­nia wnę­trza. Nad mał­żeń­skim ło­żem pysz­ni się fi­ne­zyj­ny bal­da­chim z bor­do­wej or­gan­zy. De­li­kat­na, utka­na ni­czym z pa­ję­czych sie­ci tka­ni­na, ozdo­bio­na zło­tym ha­ftem, na­da­je wnę­trzu cha­rak­ter pa­ła­co­wej kom­na­ty. W ko­lo­rze szla­chet­ne­go krusz­cu są rów­nież wszel­kie, wpa­da­ją­ce w oko, de­ta­le – obi­te zło­tą ma­te­rią łóż­ko, lamp­ki na ku­li­stych pod­sta­wach, kar­nisz i gię­ty ży­ran­dol.

Je­den z bar­dziej na­sy­co­nych ko­lo­ry­stycz­nie ak­cen­tów w tym wnę­trzu, to cięż­kie za­sło­ny, uszy­te z lek­ko po­ły­sku­ją­ce­go ma­te­ria­łu w ko­lo­rze wi­na. Peł­nią one za­rów­no funk­cję de­ko­ra­cyj­ną, jak i prak­tycz­ną. Z obu stron ota­cza­ją wyj­ście na bal­kon, a w cią­gu dnia chro­nią wnę­trze po­ko­ju przed moc­nym słoń­cem. Po­słu­ży­ły też za ro­dzaj sty­lo­we­go pa­ra­wa­nu, za któ­rym go­spo­da­rze ukry­li nie­wiel­ką bi­blio­tecz­kę. In­tym­ny na­strój w sy­pial­ni bu­du­je róż­no­rod­ne oświe­tle­nie. Zło­co­ny ży­ran­dol z ra­mio­na­mi wy­gię­ty­mi w łu­ki od­po­wia­da za oświe­tle­nie ogól­ne. Nie­wiel­kie lamp­ki noc­ne ma­ją za za­da­nie stwo­rzyć ka­me­ral­ny kli­mat. Na­to­miast re­flek­tor­ki w ścien­nych ni­szach peł­nią ro­lę oświe­tle­nia miej­sco­we­go. Wspa­nia­le też eks­po­nu­ją dro­bia­zgi przy­wie­zio­ne przez wła­ści­cie­li z eg­zo­tycz­nych wo­ja­ży.