Wspomnienia z kolonii

Pa­le­ta barw, ja­ka tu wy­stę­pu­je, to wy­łącz­nie cie­płe od­cie­nie pia­sku i wa­ni­lii, skon­tra­sto­wa­ne z głę­bo­kim, cze­ko­la­do­wym brą­zem. Za­pro­jek­to­wa­ne przez ar­chi­tek­ta i zro­bio­ne na za­mó­wie­nie me­ble, zo­sta­ły wy­ko­na­ne z efek­tow­ne­go, po­sta­rza­ne­go drew­na ol­cho­we­go. W ta­kim wnę­trzu nie mo­gło za­brak­nąć wszel­kich zło­ceń – ele­men­tów ty­po­wych dla sty­lu ko­lo­nial­ne­go. Zło­te re­flek­sy po­ja­wia­ją się tu w po­sta­ci zdo­bio­nych ram ob­ra­zów, obu­do­wy lamp, kin­kie­tów i ży­ran­do­la, okuć me­bli oraz kla­mek u drzwi. Po­wsta­ła bar­dzo kla­sycz­na, ele­ganc­ka sy­pial­nia, prze­zna­czo­na wy­łącz­nie do od­po­czyn­ku.

Bez te­le­wi­zo­ra, no­wo­cze­sne­go sprzę­tu do słu­cha­nia i ga­dże­tów, któ­re mo­gły­by za­kłó­cić re­laks. Za to z pod­sta­wo­wym, peł­nym pro­sto­ty ume­blo­wa­niem: du­żym, mał­żeń­skim ło­żem o pięk­nym, zdo­bio­nym za­głów­ku, nie­wiel­ką ko­mo­dą, szaf­ka­mi noc­ny­mi, se­kre­ta­rzy­kiem... Szcze­gól­ną aten­cją zo­sta­ły tu oto­czo­ne pra­ce pa­ni do­mu, któ­rej pa­sją jest wy­szy­wa­nie. Wy­ko­na­ne z wiel­ką sta­ran­no­ścią ob­raz­ki uzy­ska­ły ład­ną opra­wę, a ich wy­eks­po­no­wa­niu słu­ży za­in­sta­lo­wa­ne na ścia­nie, prze­zna­czo­ne tyl­ko dla nich oświe­tle­nie.